Jak zadbać o swoje zdrowie na przedwiośniu?

Sezonowość pracy układu odpornościowego

Podobnie do zmieniających się pór roku zmienia się praca ludzkiego układu odpornościowego. Wiele osób dotkliwie odczuwa skutki przesilenia wiosennego, co z jednej strony spowodowane jest sezonowością pracy układu odpornościowego, a z drugiej wynika z ograniczonej ilości promieni słonecznych oraz typowej zimowej diety. Zimą słońce świeci dużo słabiej niż latem, co powoduje niedobór witaminy D, który prowadzi do osłabionej odporności. Typowa zimowa dieta jest również uboga w witaminy i mikroelementy, co dodatkowo zwiększa ryzyko zachorowania.

Sen a odporność organizmu

Wraz z pierwszymi oznakami wiosny większość osób odkrywa w sobie ogromne pokłady energii i podejmuje nowe wyzwania. Jednak w okresie zwiększonej zachorowalności należy pamiętać, że sen i relaks są niezwykle ważnymi czynnikami wpływającymi na odporność organizmu. Badania wskazują, że osoby, które się nie wysypiają, są dużo bardziej narażone na wystąpienie infekcji. Dodatkowy czynnik w postaci stresu może doprowadzić do poważnej choroby. Z tego względu nie warto zaniedbywać snu oraz każdego dnia poświęcić przynajmniej kilka minut na relaks.

Aktywność fizyczna

Regularnie uprawiana aktywność fizyczna wpływa pozytywnie na ludzki układ odpornościowy minimalizując ryzyko zachorowania oraz skracając czas leczenia. Ważne jest, aby nie rozpoczynać treningów w momencie osłabienia organizmu, ponieważ może się to przyczynić do choroby. Najlepsze efekty przynosi sport o umiarkowanym natężeniu jak jazda rowerem czy pływanie, jednak warto zaznaczyć, że każda aktywność jest lepsza od jej braku. Uprawiając sport na zewnątrz na przełomie zimy i wiosny należy pamiętać o odpowiednim ubraniu, a w przypadku zajęć prowadzonych w zamkniętej przestrzeni najlepiej zawsze mieć strój na zmianę i odczekać kilka minut po zakończeniu wysiłku w celu uspokojenia rozgrzanego organizmu.

Zróżnicowana dieta

Najnowsze badania wskazują, że jelita stanowią centrum ludzkiego układu immunologicznego a odpowiednia dieta ma ogromny wpływ na zdrowie. Zimą świeże owoce i warzywa są trudno dostępne, a organizm domaga się większej ilości węglowodanów i tłustych potraw. W związku z tym, zimowa dieta jest zazwyczaj monotonna i uboga w witaminy i minerały, co skutkuje niedoborami i obniżoną odpornością. Aby zadbać o zdrowie należy wprowadzać do diety produkty znane z właściwości poprawiających odporność oraz zapewnić organizmowi odpowiednie nawodnienie.

Suplementacja diety

Czasami zróżnicowana dieta to za mało a organizm domaga się odpowiedniej suplementacji. Jednym z najczęściej występujących niedoborów jest zbyt mała ilość witaminy D, która wytwarzana jest ludzkim ciele pod wpływem promieni słonecznych. W zimowych miesiącach słońca jest zdecydowanie za mało, aby wytworzyć odpowiednią ilość tej cennej substancji, co skutkuje spadkiem energii, bólami głowy, osłabieniem mięśni oraz zwiększonym ryzykiem zachorowania. Lekarze zalecają, aby w okresie od jesieni do wiosny suplementować witaminę D odpowiednimi preparatami. Chcąc zadbać o odporność warto również wprowadzić do diety dodatkowe dawki witaminy B, C oraz rutyny.

Co robić w przypadku przeziębienia lub choroby?

KILKA INFORMACJI O PROFILAKTYCE I LECZENIU OWSICY

https://www.youtube.com/watch?v=dp-BibMteB4  - owsica, pasożyty jelitowe

https://www.cda.pl/video/96974490  - film o rozprzestrzenianiu się owsików

Tabletki :   Pyrantelum – tabletki i syrop – bez recepty

               Vermox - na receptę

Owsiki rozprzestrzeniają się najłatwiej w okresie jesienno - zimowym, ponieważ suche i gorące powietrze naszych nagrzanych kaloryferami mieszkań sprzyja samozakażeniom. Owsiki często przynoszone są między domem rodzinnym   a  przedszkolem, czy szkołą.  Wystarczy, gdy w domu lub przedszkolu ktoś  ma owsiki, aby  wkrótce  je mieli wszyscy domownicy i dzieci w przedszkolu. Dlatego, gdy się ten fakt stwierdzi, trzeba podjąć odrobaczenie, które przy istniejących obecnie środkach farmakologicznych nie jest ani trudne, ani szkodliwe, tyle że je trzeba przeprowadzić gruntownie.
Oznacza to, że należy odrobaczyć wszystkie dzieci i cały personel. Muszą się też temu poddać rodziny dzieci i rodziny personelu, a także zwierzęta domowe. Po odrobaczeniu wszyscy muszą się starannie wykąpać, zmienić bieliznę osobistą i pościelową, a mieszkanie trzeba posprzątać i wywietrzyć. Sami możemy  dość łatwo zaobserwować, że z dzieckiem jest „coś nie tak”. Jeżeli często narzeka, że bardzo swędzi go pupa, jest wyraźnie rozdrażniony, ma słabszy apetyt, podkrążone oczy, a do tego zdarzy mu się zsiusiać w nocy do łóżka (choć od dawna już tego nie robił), to właśnie ma typowe objawy zakażenia owsikami! Oprócz takich dolegliwości mogą pojawić się również trudności z koncentracją oraz bóle brzucha.

Z rączek do buzi

Do zakażenia dochodzi po zjedzeniu jaj owsików (mogą być np. na ręcznikach lub nieumytych owocach). W jelicie wylęgają się z nich kolejne pasożyty. Samica wędruje w nocy w okolice odbytu i tam składa jajeczka. To powoduje nieprzyjemne swędzenie. Dziecko przez sen drapie się po pupie i roznosi jajeczka na pościel i inne otaczające przedmioty. Jaja „lądują” też za paznokciami, a stąd często wędrują do buzi. I tak dziecko zakaża się ponownie. Poza organizmem człowieka jaja owsików mogą przetrwać nawet kilka tygodni. A że unoszą się w powietrzu razem z kurzem, mogą osiąść w różnych miejscach w mieszkaniu. Nic więc dziwnego, że łatwo je „złapać”. Dlatego często choruje cała rodzina zarażonego dziecka i jego koledzy z przedszkola/szkoły.

Proste badania

Jeśli zauważysz u dziecka objawy, które mogą świadczyć o owsicy (bo tak właśnie nazywa się zarażenie owsikami), najlepiej od razu zgłosić się do lekarza. Stare babcine sposoby, jak picie soku z kiszonych ogórków, jedzenie kiszonej kapusty, suszonych śliwek czy pestek dyni lepiej potraktować z przymrużeniem oka. Nie zaszkodzą, ale wątpliwe, żeby pomogły. A wszystkie skuteczne leki są dostępne tylko na receptę. Żeby upewnić się, czy dziecko ma owsiki, lekarz zwykle zleca badanie kału na pasożyty. Najlepiej oddać do laboratorium 3 próbki kupki z różnych dni. (Może się zdarzyć, że badanie niczego nie wykaże, chociaż dziecko  ma te pasożyty.) W niektórych aptekach i laboratoriach można też kupić pałeczkę z celofanem i przylepić ją przy odbycie malca rano, zanim wstanie. Jaja owsików przykleją się do folii.

I już po kłopocie!

Niektórzy lekarze decydują się na leczenie bez badań (lub mimo ich negatywnego wyniku). A to dlatego, że najważniejsze są objawy. Jeśli malec ma dolegliwości, które świadczą o owsicy, lepiej dać mu lek. Zwykle podaje się 1 dawkę preparatu w zawiesinie (pyrantelum). Działa on tylko na dorosłe owsiki, więc kurację trzeba powtórzyć za 2, a czasem i za 4 tygodnie (by pozbyć się owsików, które przy pierwszej dawce były jajami). Lepiej nie zapominać o powtórzeniu kuracji, bo może dojść do nawrotu choroby. Lek powinni zażyć wszyscy domownicy. Trzeba też powiedzieć o owsicy w przedszkolu, aby inne dzieci dostały leki.

Czy dziecko może zarazić się owsikami od psa?
Zwierzęta nie mają owsików, ale na ich sierści może być kurz, a w nim jaja tych pasożytów. Warto więc dopilnować, żeby po zabawie ze zwierzakiem dziecko zawsze umyło rączki. Ta prosta czynność najlepiej zapobiega zarażeniu owsikami. Dlatego jest wskazana również przed jedzeniem, po wyjściu z toalety i po powrocie ze spaceru.

DOBRE RADY

Aby skutecznie pozbyć się owsików, warto w czasie kuracji:
● obciąć dzieciom  paznokcie

● dopilnować, żeby nie oblizywały palców, nie trzymały ich w buzi, ani nie obgryzały paznokci

● codziennie zmieniać bieliznę, piżamkę, a także ręcznik

● zadbać o dietę pobudzającą jelita do pracy (wypróżnienia pomogą pozbyć się pasożytów),

● bieliznę, pościel, ręczniki oraz piżamę wyprać w temperaturze 95˚C, a inne rzeczy wyprasować gorącym żelazkiem

● na noc zakładać dziecku obcisłe majteczki, by utrudnić mu drapanie ;

● zetrzeć kurze

● umyć zabawki wodą z mydłem (lub polać wrzątkiem albo wyprać)
  
● powtórzyć całą akcję sprzątania domu w trakcie następnej kuracji.

Niespokojny sen może być jednym z objawów zakażenia tymi pasożytami.

Jak chronić się przed wszami?

Choroba, którą trzeba leczyć i której nie należy się wstydzić! Wszawica jest chorobą pasożytniczą, wywołaną przez wesz głowową. Przez wielu, choroba ta traktowana jest jeszcze stereotypowo, jako coś wstydliwego. Należy jednak pamiętać, że wszawica nie zawsze wynika z zaniedbań higieny czy długości włosów.

Wesz ludzka, może się pojawić na każdej głowie i w każdym wieku. Problem wszawicy częściej dotyka dzieci, przebywających w dużych skupiskach: w szkołach, przedszkolach na koloniach. Dzieci nie zachowują dystansu, podczas zabawy stykają się głowami, śpią razem, pożyczają sobie szczotki czy gumki do włosów, zakładają nie swoje czapki.

Wszawica – co to za choroba

Wszawica (inaczej pedikuloza) jest chorobą pasożytniczą wywołaną przez wesz głowową (Pediculus humanus capitis). Wszawica występuje we wszystkich krajach świata. Jest to powszechny problem, który nie zawsze jest oznaką braku higieny. Do zarażenia może dojść w każdym wieku, chociaż najczęściej występuje ona u dzieci i młodzieży. Do zarażenia tymi pasożytami łatwiej dochodzi w dużych zbiorowiskach ludzkich (przedszkola, szkoły, internaty, akademiki, kolonie, obozy letnie, koszary, domy pomocy noclegownie). Wszawica nie jest chorobą skóry, lecz chorobą pasożytniczą.

Co powoduje wszawicę?

Najczęściej zarażają się dzieci w wieku 3-12 lat przez kontakty bezpośrednie w trakcie zabawy oraz nie w pełni wyrobione nawyki higieniczne, np.stosowanie wspólnych przedmiotów (szczotki, spinki, grzebienie, ubrania, nakrycia głowy, pluszowe zabawki, materace, pościel).

Jakie są objawy wszawicy i jak ją rozpoznać?

Pierwszym sygnałem wskazującym na obecność wszawicy jest uporczywe swędzenie, najbardziej intensywny w miejscu występowania pasożytów tj. okolicy skroniowej, ciemieniowej i potylicznej głowy. Może temu towarzyszyć zaczerwienienie głowy, szczególnie na linii włosów lub za uszami. Mogą występować przeczosy tj. drobne ranki i zadrapania spowodowane uporczywym świądem i drapaniem. Konsekwencją tego jest uszkodzenie skóry głowy, które może prowadzi do stanów zapalny i otwiera drogę do zakażeń bakteryjnych i/lub grzybiczych. W skrajnych przypadkach na głowie osoby zarażonej wszawicą pojawia się tzw. „kołtun” tj. włosy zlepione ropno-surowiczą wydzieliną.

Jak leczyć wszawicę?

W przypadku zdiagnozowania wszawicy należy bezwzględnie leczyć nie tylko samego pacjenta, ale także obserwować i ewentualnie leczyć wszystkie osoby kontaktujące się blisko z pacjentem (rodzina). Do zwalczenia wszawicy konieczne jest zastosowanie odpowiedniego preparatu, który skutecznie likwiduje pasożyty. Obecnie stosowane są preparaty w postaci lotionu, żelu, szamponu i/lub kremu, można je dostać w aptekach. W trakcie leczenia należy bezwzględnie przestrzegać zasad i zaleceń co do sposobu użycia, tj. właściwej aplikacji, czasu działania oraz powtarzania kuracji. Po użyciu preparatu należy wyczesać włosy gęstym grzebieniem (zabieg ten usuwa martwe wszy oraz odklejone gnidy). Potem grzebień należy starannie oczyścić (można wykonać to przez zamrażanie lub zanurzenie we wrzącej wodzie).

Zastosowanie preparatu należy powtórzyć po 7-10 dniach. Specjalnym czynnościom poddane powinny być również rzeczy osobiste osoby zarażonej i osób z najbliższego otoczenia. Wszelkie ozdoby do włosów, grzebienie, szczotki należy wygotować lub zniszczyć. Ubrania, pościel należy wyprać w temperaturze co najmniej 60°C (temp. 53.5°C zabija wszy i ich jaja) lub chemicznie i wyprasować żelazkiem z funkcją pary szczególnie przy szwach. Rzeczy, których nie można wyprać trzeba spryskać preparatem owadobójczym, a następnie szczelnie zamknąć na 10 dni w foliowym worku, następnie wyczyścić na sucho lub mokro. W pomieszczeniach należy odkurzyć podłogę i meble. Pluszowe zabawki wyprać lub przetrzymać w zamrażalniku ok. 24-48 godzin.

Kiedy wszawica jest wyleczona?

Czas leczenia zależy od czasu trwania kuracji. Zasady i zalecenia co do sposobu użycia, tj. właściwej aplikacji, czasu działania oraz powtarzania kuracji znajdują się na opakowaniu i/lub ulotce dołączonej do opakowania odpowiedniego preparatu.

Profilaktyka wszawicy?

Dobre nawyki higieniczne i wiedza na temat wszawicy pozwolą na wczesne wykrycie obecności pasożytów i ich szybką eliminację. Najprostszym sposobem zapobiegania wszawicy jest w pierwszej kolejności edukacja, która powinna doprowadzić do powstania właściwych nawyków higienicznych od najmłodszych lat, związanych z korzystaniem z rzeczy osobistych (grzebienie, szczotki do włosów, ozdoby do włosów, itp.), zwłaszcza na kryć głowy.

Kolejnym krokiem jest systematyczna kontrola i sprawdzanie skóry głowy, a także właściwa jej pielęgnacja poprzez mycie włosów w miarę indywidualnych potrzeb (ale nie rzadziej niż raz w tygodniu), stosowanie odżywek ułatwiających rozczesywanie, codzienne czesanie i szczotkowanie włosów, związywanie dług ich włosów lub krótkie włosy ułatwiające pielęgnację

Jak zapobiegać wszawicy?

Zastosowanie kilku prostych zasad może uchronić nas i nasze dzieci przed wszawicą:

• dokonuj systematycznych przeglądów włosów dziecka (zwłaszcza okolic karku, skroni, za uszami),
• staraj się pamiętać o codziennym wyczesywaniu włosów,
• podczas zabawy z innymi dziećmi, treningów, zajęć grupowych, upinaj lub związuj włosy dziecka,
• przypominaj dzieciom o przestrzeganiu zasad higieny osobistej,
• uczulaj dzieci, aby nie wymieniały się z rówieśnikami rzeczami osobistymi (np. szczotką, grzebieniem, czapką).

Czego nie należy robić?

• Nie wolno!!!

Stosować u ludzi preparatów przeciw wszawicy przeznaczonych dla zwierząt. Mogą one działać toksycznie i/lub drażniąco na skórę głowy i przynosić skutki odwrotne do zamierzonego, a tym samym przedłużać i utrudniać leczenie.

• Bezwzględnie nie wolno!!!

Piętnować osoby dotkniętej wszawicą i jej rodziny. Wszawica może wystąpić w każdym środowisku niezależnie od statusu ekonomicznego i poziomu higieny. Powszechnie występująca stygmatyzacja pacjentów ze zdiagnozowaną wszawicą jest główną przyczyną braku wymiany informacji i tym samym utrudnia w znacznym stopniu podjęcie czynności mających na celu leczenie i zapobieganie tym pasożytom.

Dlaczego wszawica powraca?

Dbałość o higienę osobistą i status społeczny nie mają wpływu na częstość występowania wszawicy. Może się nią zarazić każda osoba przez kontakt z chorym lub jego rzeczami osobistymi. Zarażenie następuje w wyniku bliskiego kontaktu z chorym lub jego rzeczami osobistymi, ponadto zarażeniu się wszawicą sprzyjają duże skupiska ludzi.

Mity i fakty o wszawicy

Dokładne mycie rąk chroni przed chorobami

Bakterie na skórze

Na każdym centymetrze kwadratowym skóry dłoni może żyć nawet do 5 mln komórek bakterii. Na szczęście, większość z nich to fizjologiczna mikroflora skóry. Ale są też drobnoustroje groźne, które przedostały się tam po zetknięciu ręki z zanieczyszczoną powierzchnią (klamka, banknot, poręcz). Te drobnoustroje to bomba bakteryjna, którą rozbroić może tylko mycie rąk.

Mycie rąk

Każdego dnia, w każdym miejscu narażeni jesteśmy na kontakt z chorobotwórczymi drobnoustrojami, które są w powietrzu i na różnych powierzchniach. Jak wykazały badania, mycie rąk wodą z mydłem przez 15 sekund redukuje liczbę bakterii o około 90%. Kolejne 15 sekund usuwa całkowicie drobnoustroje, które mogą być przyczyną chorób. Większość z nas niestety myje ręce przez 5 sekund. Sama woda nie wystarczy, zawsze należy użyć mydła, aby uzyskać właściwy skutek.

Oto krótki eksperyment obrazujący, że dokładne mycie rąk jest bardzo ważne:

https://www.youtube.com/watch?v=xigR1P3mZcM

Dlaczego trzeba myć ręce?

Mycie rąk to prosty i skuteczny sposób by zatrzymać rozprzestrzenianie się zakażeń, niestety często jest bagatelizowany. A przede wszystkim mycie rąk pozwala usunąć z powierzchni rąk m.in. bakterie, wirusy czy grzyby odpowiadające za cały szereg groźnych chorób, jak choćby salmonellę czy grypę. Do „chorób brudnych rąk” zalicza się także biegunki, zatrucia pokarmowe i wirusowe zapalenie wątroby typu A.

Źródła:

1. www.gov.pl
2. www.medonet.pl